Okiem psychologa

kontynuacja artykułu pt. „Rozwój inteligencji: 0-1 miesiąc życia dziecka https://oczami-dziecka.pl/?p=101

Okres 2 (1-4. mies.): Dokonywanie pierwszych rozróżnień

Kolejny okres rozwoju inteligencji dziecka polega na tym, że zachowania odruchowe (ssanie, chwytanie, płacz, ruchy tułowia i głowy) zaczynają podlegać modyfikacjom. Na przykład ssanie kciuka przekształca się w nawyk, dzięki ćwiczeniu koordynacji między ustami a ręką. Wcześniej wkładanie palców do ust było czystym przypadkiem, a teraz nasz maluch na skutek wielu powtórzeń wypracował już pewne zachowanie!

Na tym etapie zaczyna się również rozwijać koordynacja wzrokowa. Coraz częściej możemy obserwować, jak pociecha śledzi wzrokiem naszą twarz, co powoduje, że kochamy ją jeszcze mocniej i mocniej <3. Dziecko coraz chętniej patrzy na pokazywane mu przedmioty w odległości ok. 20 cm i podąża za nimi wzrokiem (szczególnie, gdy ma przed sobą kontrastowe kolory np. czerń-biel. Dlatego producenci zabawek oferują różnorodne maskotki w tych barwach ).

Wzrasta pojęcie przedmiotu u dziecka, ponieważ zaczyna go dostrzegać bardziej świadomie i rejestrować tor jego ruchu np. pokazujemy dziecku maskotkę przesuwając ją coraz bardziej w lewo, wówczas dziecko śledzi przytulankę wzrokiem, kiedy przestaje ją widzieć skręca głowę w jej kierunku i powtarza tą czynność nawet, gdy zabierzemy zabawkę.

Kolejnym pięknym elementem tego etapu rozwojowego jest fakt, że dziecko zaczyna reagować na nasz głos poprzez zwrócenie głowy w naszym kierunku i kojarzyć jak brzmi mama a jak tata <3. Kształtuje się koordynacja słuchu ze wzrokiem. Szukanie źródła dźwięku stanowi również dowód na coraz większą świadomość maluszka .

Emocje = uczucia nabyte poprzez to co dziecko widzi i czego doświadcza

Pierwsze są tzw. afekty percepcyjne (przyjemność, ból, błogość, przykrość), które są łączone ze spostrzeżeniami poprzez doświadczenia dziecka.

Drugi sposób powstawania uczuć wiąże się z zainteresowaniami i potrzebami dziecka. Dotyczy on emocji zadowolenia i rozczarowania oraz wszystkich ich pochodnych. Tu spostrzeżenia nie mają znaczenia, lecz kojarzenie czynności jako całości np. jedzenia, spania, tulenia.

Emocje kumulują się w dziecku, lecz nie są jeszcze „przenoszone” na inne osoby, ponieważ dalej maluch jest egocentrykiem  (więcej na ten temat pisałam tutaj https://oczami-dziecka.pl/?p=101).

Bądźmy bliżej dziecka,
Adrianna – mama psycholog

Niniejszy artykuł jest wyłącznie wstępem do omawianej tematyki i nie stanowi oraz nie zastąpi profesjonalnej porady psychologicznej. Każdy przypadek, należy rozpatrywać indywidualnie, dlatego w razie potrzeby – zapraszam do konsultacji.