W obecnych czasach dzieci startują do życia w biegu razem ze swoimi rodzicami. Wiele czynności wykonywanych jest w pośpiechu, rzadko mogą sobie pozwolić na bycie tu i teraz, obserwację siebie i tego co ich otacza. Mają dużo zajęć przedszkolnych, szkolnych i poza placówkami. Chwile na bycie razem, pogłębianie relacji, są bardzo ulotne. 

Okiem psychologa

Stres u dzieci jest na wysokim poziomie. Sprzyja temu duża liczba aktywności wykonywanych w szybkim tempie, ogromna ilość bodźców z otoczenia i dostęp do wielu informacji. Skutkuje to nieradzeniem sobie z emocjami – wybuchami złości, ciągłym napięciem, płaczliwością, poczuciem zagubienia, lękiem przed porażką oraz niepewną samooceną.

Ważne, aby relacje z rodzicami oraz środowisko domowe stanowiło dla dziecka fundament poczucia bezpieczeństwa i spokoju. Otwartość do rozmów na temat uczuć oraz relacji międzyludzkich będą bardzo przydatne w nauce regulacji emocji. 

Sposoby na relaks

• czas razem
• sport
• spacery
• gniecenie gazet w kulkę i wrzucanie do kartonu (karton można dowolnie nazwać, ozdobić, kulki mogą być płomieniami a karton gaszącą wodą – ogranicza was tylko wyobraźnia)
• darcie gazet
• rzucanie z całej siły skarpetek do kartonu
• ściskanie/ugniatanie ciastoliny (rozluźnianie mięśni)
• słuchanie spokojnej muzyki
• taniec
• szybkie, mocne wytupywanie złości na macie z odrysowanymi stopami (można kupić gotową matę)
• prace plastyczne
• rysowanie swojej złości i podarcie kartki lub narysowanie, jak się z nią rozprawiam (np. wulkan zalany wodą, balon przebity igłą, ryczący lew itd.)
• przytulenie się do dużej przytulanki np. wróżki pochłaniającej złość, smutek, misia tulisia, dinozaura pochłaniającego złość
• schowanie się w namiocie tipi lub w klasycznej kryjówce pod kocem
• głębokie oddychanie (wdech nosem, brzuch napełnia się jak balon, wydech ustami, z balona schodzi powietrze)
• dla nastolatkow: autogenny trening Schultza lub trening relaksacyjny Jacobsona (nagrania dostępne na Youtube)

Codzienność

Planując nadchodzący tydzień warto zadbać o to, aby nie zawierał zbyt wielu różnych aktywności, szczególnie z użyciem urządzeń multimedialnych (gry na komputerze, TV, telefonie) oraz nowych elementów. Codzienność powinna opierać się na względnie stałym trybie dnia (pory posiłków, spania, zabawy, nauki) oraz rytuałach rodzinnych o których pisałam tutaj https://oczami-dziecka.pl/?p=1 . Oczywiście trzeba uchwycić odpowiedni balans między ilością aktywności i atrakcji. Stały tryb dnia nie oznacza, że twoje dziecko ma zrezygnować ze spotkań z przyjaciółmi, dodatkowych zajęć oraz korzystania z rozrywek. Jako rodzic znasz najlepiej swoją pociechę. Jeśli zaczynasz obserwować drażliwość, płaczliwość, wycofanie, to bardzo możliwe, że doszło do przeciążenia sensorycznego. Wówczas warto zadbać, aby najbliższe dni były spokojne, wyciszające i odprężające, z wyłączeniem nagłych zmian oraz nadmiaru obowiązków. Dzieci mogą mieć potrzebę pobycia samemu (świetnie sprawdzają się namioty tipi w pokoju), spokojnej zabawy, pobycia w ciszy.

Bądźmy bliżej dziecka,
Adrianna Bzymek – psycholog

Niniejszy artykuł jest wyłącznie wstępem do omawianej tematyki i nie stanowi oraz nie zastąpi profesjonalnej porady psychologicznej. Każdy przypadek, należy rozpatrywać indywidualnie, dlatego w razie potrzeby – zapraszam do konsultacji.